Promieniotwórczość naturalna - czym jest, ile wynosi f1 i f2 dla elementów Systemu Budowy H+H
Przez pojęcie promieniotwórczości naturalnej należy rozumieć promieniowanie, które pochodzi z naturalnych pierwiastków radioaktywnych. Znajduje się w otaczających nas przedmiotach a nawet w środowisku naturalnym więc jesteśmy narażeni na jego oddziaływanie nawet jeśli bardzo staralibyśmy się go uniknąć.
Czym jest promieniowanie naturalne?
Promieniowanie naturalne należy interpretować jako zjawisko polegające na wysyłaniu i przenoszeniu na odległość energii pochodzącej od naturalnych pierwiastków promieniotwórczych.
Promieniowanie materiałów budowlanych
W Polsce Prawo budowlane oraz Prawo atomowe i rozporządzenia wykonawcze wraz z rekomendacjami Unii Europejskiej dotyczącymi średniego rocznego stężenia radonu w budynkach wskazują, jakie powinny być utrzymywane warunki higieniczno-zdrowotne w pomieszczeniach budowlanych. Należy zwrócić uwagę na promieniowanie gamma i alfa materiałów, na które narażone są istoty żywe, w tym ludzie w budynkach. Przyjęto zatem za podstawę oceny wyrobów budowlanych dwa kwalifikacyjne wskaźniki aktywności:
- f1 – określa zawartość naturalnych izotopów promieniotwórczych (brane pod uwagę są zawartości: potasu, radu i toru), jest to wskaźnik bezwymiarowy
- f2 – informuje o zawartości radu Ra-226, jednostka wskaźnika to Bq/kg
Za dopuszczalne wartości wskaźników są uznawane: w przypadku f1 wartość nie większa niż 1,2; natomiast wartość graniczna wskaźnika aktywności f2 to 240 Bq/kg.
Elementy Systemu Budowy H+H pod względem promieniotwórczości naturalnej należą do najbezpieczniejszych materiałów murowych. Średnie wartości wskaźników f1 oraz f2 dla betonu komórkowego oraz dla silikatów są jednakowe i wynoszą odpowiednio f1 = 0,16 (≤ 1,2) oraz f2 = 20 Bq/kg (≤ 240 Bq/kg)