Łączenie ścian z betonu komórkowego

Połączenia ścian, wykonywanie narożników czy łuków z betonu komórkowego są czynnościami prostymi i nieskomplikowanymi. W przypadku wykonywania ścian zewnętrznych należy pamiętać, aby spoiny pionowe w poszczególnych warstwach mijały się między sobą gwarantując zachowanie wiązania murarskiego tj. o co najmniej 96 lub 100 mm odpowiednio dla wysokości elementów 240 lub 250 mm (przewiązanie murarskie powinno wynosić co najmniej 0,4 wysokości elementu murowego). Zaleca się aby docięte fragmenty bloczków z betonu komórkowego układane przy otworach lub zakończeniach ściany nie były krótsze niż 115 mm (rys.1.).

Rys. 1. Minimalne przesunięcie bloczków w przewiązaniu bloczków w murze

Ściany konstrukcyjne z betonu komórkowego łączy się za pomocą tradycyjnego przewiązania murarskiego, z reguły wprowadzając bloczki łączące na całą grubość ściany łączonej (rys. 2.). Takie łączenie pozwala na szybkie wykonania przewiązania murarskiego w którym nie występują mostki termiczne. Bloczki układa się naprzemiennie. Pierwszą warstwę bloczków wykonuje się na długości ściany, a ścianę wewnętrzną układa się na styk z wypełnieniem spoiny pionowej, przylegającej do ściany. Kolejną warstwę układa się z przewiązaniem do ściany zewnętrznej na pełną jej głębokość, pamiętając również o wykonaniu spoiny pionowej bloczków przylegających do ściany wewnętrznej.

Rys. 2. Tradycyjne wiązanie murarskie bloczków z betonu komórkowego H+H

Kolejnym prawidłowym połączeniem jest łączenie ścian przy wprowadzeniu bloczka w strefę złącza na głębokość nie mniejszą niż 150 mm. Odpowiednio przycięte bloczki ściany zewnętrznej pozwalają wprowadzić bloczki ściany wewnętrznej na odpowiednią głębokość (rys.3.).

Rys. 3. Przewiązania bloczków na 15 cm w głąb ściany

 

Trzecim sposobem wykonania przewiązania murarskiego jest murowanie bloczków na styk bez przewiązania bloczków (rys. 4.). Do połączenia ścian służą łączniki ze stali nierdzewnej, powinny być usytuowane w osi ściany dochodzącej w ilości co najmniej 5 sztuk na wysokość kondygnacji (średnio w co drugiej warstwie).

Rys. 4 Połączenia ścian metodą na styk

Ścianki działowe (rys. 5.) wykonuje się zwykle z bloczków z betonu komórkowego H+H o grubości 115, 120 mm i z reguły muruje się je po wykonaniu ścian konstrukcyjnych i stropów. Ściany działowe z betonu komórkowego H+H łączy się ze ścianami konstrukcyjnymi na styk (rys 5.), tzn. bez przewiązania bloczków, stosując łączniki ze stali nierdzewnej w ilości minimum 5 sztuk na wysokość kondygnacji mieszkaniowej. Łączniki te wmurowuje się do połowy ich długości w trakcie wznoszenia ścian konstrukcyjnych. W przypadku, gdy ścianka działowa ma być wykonana później lub nie wiemy, jaki będzie rozkład pomieszczenia należy wykorzystać łączniki stalowe wygięte w kształt litery „L”. Następnie łączniki te mocuje się do ściany za pomocą kołka rozporowego tak, aby trafiały w spoinę pomiędzy bloczkami. Ścianek działowych nie powinno się murować na styk ze stropem. Należy zostawić szczelinę szerokości do 30 mm, aby zapobiec ewentualnym uszkodzeniom ścianki spowodowanym ugięciem stropu w czasie jego eksploatacji. Po wymurowaniu ścianki szczeliny należy wypełnić materiałem trwale elastycznym.

Rys. 5 Połączenia ścianki działowej

Łączenie ścian z betonu komórkowego H+H