Przerwy dylatacyjne
Ściany budynków pod wpływem wielu różnorodnych czynników ulegają podczas eksploatacji odkształceniom. Aby w ich wyniku uniknąć pęknięć i rys budynek ze ścianami murowanymi zgodnie z normą PN-EN 1996-2:2010/NA:2010: Eurokod 6. Projektowanie konstrukcji murowych. Część 2:Wymagania projektowe, dobór materiałów i wykonanie murów, należy dzielić na mniejsze segmenty stosując przerwy dylatacyjne.
Przerwy dylatacyjne powinny przechodzić przez całą konstrukcję. Ponieważ odkształcenia mogą następować we wszystkich kierunkach, w zależności od konstrukcji budynku dylatacje mogą być zarówno pionowe jak i poziome. Rozmieszczenie i szczegóły wykonania przerw dylatacyjnych powinny być zawarte w projekcie.
Odległości między przerwami dylatacyjnymi w [m]
| mur z silikatów lub elementów z betonu komórkowego | odległości między przerwami dylatacyjnymi w [m] |
| ściany jedno i dwuwarstwowe ze spoinami pionowymi wypełnionymi zaprawą | 25 |
| ściany jedno i dwuwarstwowe ze spoinami pionowymi niewypełnionymi zaprawą | 20 |
| warstwa konstrukcyjna ściany szczelinowej | 30 |
| warstwa elewacyjna | 8 |
Podane w tabeli na podstawie normy PN-EN 996-2:2010 odległości dotyczą budynków z oddzieloną konstrukcją dachową i ocieplonym stropem nad najwyższą kondygnacją. Zaleca się oddzielenie konstrukcji stropodachów od ścian konstrukcyjnych budynku w sposób umożliwiający odkształcenia termiczne.
Jeżeli w spoinach wspornych muru zostało ułożone zbrojenie (zgodne z PN-EN 845-3:2013-10: Specyfikacja wyrobów dodatkowych do murów. Część 3: Stalowe zbrojenie do spoin wspornych) o przekroju większym od 0,03% pola przekroju poprzecznego muru, odległości podane w tabeli można zwiększyć o 20% (bądź o wartość rekomendowaną przez producenta zbrojenia).W ściankach kolankowych dylatacje powinny być rozmieszczone w odległościach nie większych niż 20 m. Pionowe przerwy dylatacyjne w zewnętrznych warstwach ścian należy umieszczać w pobliżu naroży.
Zgodnie z EC6 długość ścian nienośnych, działowych jest ograniczona do 8 m w przypadku murów z elementów silikatowych i do 6 m w przypadku murów z betonu komórkowego. Poziome przerwy dylatacyjne należy umieszczać co dwie kondygnacje, ale nie dalej niż 9 m.
Szczelne wypełnienie przerw dylatacyjnych powinno zabezpieczyć budynek przed niekorzystnym wpływem czynników atmosferycznych, osadzaniem się brudu i przedostawaniem się insektów