Pierwsza warstwa
Dokładność wykonania pierwszej warstwy ma bardzo duży wpływ na jakość i szybkość wzniesienia całego muru, szczególnie w przypadku murów na cienkiej spoinie. Z tego też powodu temu fragmentowi prac należy poświęcić szczególną uwagę i wykonać go z wyjątkową starannością. Jeżeli mur jest wykonywany na ścianie, ławie fundamentowej lub jest ścianą parteru w budynku niepodpiwniczonym, należy pamiętać o ułożeniu odpowiedniej warstwy izolacji poziomej zgodnie z ogólnie obowiązującymi zasadami.
Pierwszą czynnością jest wytyczenie osi ścian oraz wykonanie niwelacji poziomej. Należy ustalić najwyższy i najniższy punkt podłoża (ława fundamentowa, płyta stropowa). Różnica ich wysokości nie powinna przekraczać 30 mm (do wytyczenia punktów charakterystycznych budynku należy użyć niwelatora). W przypadku wystąpienia większych różnic podłoże należy wyrównać poprzez wykonanie nadlewki betonowej. Praktycznie najczęściej wystarczającym jest przeprowadzenie niwelacji dla wszystkich punktów charakterystycznych rzutu ścian, tzn. narożników i punktów przecięcia osi ścian.
Bloczki silikatowe pierwszej warstwy muruje się na zaprawie cementowej (stosunek cementu do piasku 1 : 3) o konsystencji tak dobranej, aby bloczki nie osiadały pod własnym ciężarem. Murowanie zaczyna się od ustawienia pojedynczego bloczka połówkowego w najwyższym narożniku na warstwie zaprawy grubości 10 mm, a następnie dostawieniu do niego bloczka podstawowego. Po ich ustabilizowaniu ustawia się następne bloczki połówkowy i podstawowy w pozostałych narożach tak, aby ich górna płaszczyzna była dokładnie na tej samej wysokości co pierwszy bloczek. Najłatwiej i najprecyzyjniej wykonuje się tę czynność przy pomocy niwelatora.
Murowanie pierwszej warstwy z elementów z betonu komórkowego zaczyna się od ustawienia pojedynczego bloczka pełnej długości w najwyższym narożniku na warstwie zaprawy grubości 10 mm. Element należy ustawić piórami zwróconymi na zewnątrz budynku. Takie ustawienie bloczków eliminuje powstawanie w narożnikach bruzd wymagających wypełnienia zaprawą naprawczą. Pióra można natomiast stosunkowo łatwo usunąć za pomocą szlifowania lub strugania. Należy pamiętać, że w narożnikach należy wypełnić zaprawą spoinę pionową, łącząc elementy w narożnikach powierzchnia boczna jednego z elementów styka się z powierzchnią czołową elementu dostawianego w drugim kierunku narożnika. Kolejno w ten sam sposób ustawia się elementy w pozostałych narożnikach, podobnie jak w przypadku elementów silikatowych kontrolując by górna płaszczyzna bloczków znajdowała się dokładnie na tej samej wysokości.
Po ustabilizowaniu wszystkich bloczków narożnych należy rozciągnąć pomiędzy nimi sznur murarski i uzupełnić warstwę. Podczas uzupełniania pierwszej warstwy należy dokładnie kontrolować poziomicą wysokość i poziom górnej płaszczyzny układanych bloczków. Korekty położenia należy dokonywać młotkiem gumowym. Dla co dziesiątego bloczka zaleca się przeprowadzenie kontrolnego pomiaru niwelatorem.
Większość bloczków Systemu Budowy H+H posiada profilowane powierzchnie czołowe pozwalające na ograniczenie wypełniania spoin pionowych zaprawą tylko do przypadków wyraźnie określonych w projekcie.
Odpowiednia długość elementów murowych jest szczególnie istotna w przypadku silikatowych bloczków, których przycinanie wymaga większego nakładu energii. Dlatego też długość silikatowych bloczków podstawowych w Systemie Budowy H+H wynosi 25 cm. Zaprojektowanie ścian w tym module pozwala później ograniczyć konieczność wykonywania docięć na budowie. W praktyce jednak całkowite uniknięcie docięć jest trudne do osiągnięcia nawet w przypadku ścian zaprojektowanych w odpowiednim module, gdyż niezbędnym czynnikiem dodatkowym jest duża precyzja i dyscyplina wykonawcy. Dlatego często występuje konieczność uzupełniania warstw bloczkami o nietypowej długości. Jednak przy starannym wykonawstwie i projektowaniu w module ich ilość może być znacząco ograniczona. Zagadnienie odpowiedniego modułu nie jest aż tak istotne w przypadku elementów z betonu komórkowego, który charakteryzuje się dużo większą łatwością obróbki i możliwością docinania nawet piłą ręczną.
W przypadku, gdy w projekcie przewidziano wysunięcie lica ściany poza lico fundamentu więcej niż 3 do 5 cm (maksymalne, dopuszczalne przewieszenie wynosi 1/3 szerokości stosowanego elementu murowego), pierwsza warstwa może przechylać się na zewnątrz. Aby temu zapobiec należy klinować poszczególne bloczki za pomocą klinów drewnianych, które należy bezwzględnie usunąć następnego dnia pracy lub ustabilizować w inny trwały sposób.
Dokładne wykonanie pierwszej warstwy ułatwia zastosowanie bloczków wyrównawczych o wysokości 98 mm. Wszystkie omówione powyżej zasady obowiązują i w tym przypadku.
Do układania kolejnych warstw można przystąpić dopiero po stwardnieniu zaprawy cementowej pod pierwszą warstwą tj. po ok. 1 do 2 godzin od zakończenia jej układania.